Лимфедем и алтернативни методи на лекување

Третман на лимфедемот со алтернативни методи

 

Лимфедемот (ЛЕ) е еден од главните проблеми после хируршки третман на пациенти со рак. Кај повеќе од една од пет жени со рак на дојка, ќе се развие лимфедем. ЛЕ е абнормална акумулација на лимфната течности во ткивата на погодената страна на телото по градите и други регии на третман на рак како резултат на хируршки процедури и / или радиотерапија. Состојбата по операција на малигно заболување може да предизвика ЛЕ преку неколку механизми: хируршко отстранување на лимфните јазли,  структури како и садови кои може да ја нарушат лимфната циркулација. Хируршки лузни може да ја намалат лимфната прераспределба поради оклузија на лимфните садови и / или губење на еластичноста во лимфните садови. Хируршко отстранување или оштетување на мускулното ткиво може да ја намали силата на притисок на мускулот врз лимфните садови и нанесе штета на “мускулната пумпа”. Радиотерапијата може да предизвика ЛЕ преку неколку механизми, вклучувајќи директно оштетување на ткивата, на јазлите, и / или лузни и фиброза, сите ја намалуваат лимфната прераспределба и транспорт во правец на срцето.

Со неодамнешните промени во дијагнозата и лекувањето на ракот (како што е биопсијата на јазолот, промени во терапијата со зрачење и примената на помалку инвазивни хируршки техники поради рана дијагноза) се намали ризикот од ЛЕ. ЛЕ и понатаму останува главен проблем за жените со рак на дојка. Стапката на инциденца на ЛЕ се движи помеѓу 20% до 40% за првите три години по операцијата од рак на дојка. Стапките на инциденца варират во зависност од видот на третманот на рак на дојка, во однос на бројот на аксијални зрачења, но ресекцијата покажува највисока инциденца. Фактори на ризик за ЛЕ вклучуват присуство на повисок стадиум на рак, поголем број на лимфни јазли отстранети, дебелина, посиромашни статусни перформанси, примена на адјувантна хемотерапија или радиотерапија и одредени гени. Поранешна примена на вежби за сила е поврзана со помал ризик од ЛЕ.

ЛЕ често не се дијагностицира се додека пациентот, сам не  забележи суптилни знаци на оток, како што се неможноста да се носат прстени или часовници, или има симптоми како непријатност, тежина или стегање на екстремитетите или регион. Во некои случаи може да се појави  сјајна кожа, вените може да биде помалку видливи, и ткивото да се чувствуваат поцврсто отколку нормално.

Сепак, визуелна опсервација останува најпрактичната проценка за лимфедем на  трупот: на пример, асиметрија, лента по апликација на градникот со засеци, кожа со кора од портокал феномен, промени во бојата на кожата, палпација на текстурата на  ткивото и кожата, споредба помеѓу засегнатата и не-засегнатата страна.

Раното откривање и третманот на ЛЕ, двете зедно може да придонесат да се намали отокот со текот на времето. Раната интервенција спречува прогресија на состојбата. Раната интервенција се состои од: позиционирање, деконгестивна  терапија, деконгестивна физикална терапија, исхрана и вежби. Ефектот од третманот е прифате од медицинските здруженија во светот.  Клучен проблем сеуште е немањето единствен концепт во следењето на ефектот од комплексниот третман. Оваа едукација е еден водич како можеме да се справиме со овој проблем од аспект на алтернативни медицински методи.